Zira onlar hayvandır,kendisi insan.

İnsanı sevemeyenler için de bir kaç kelamımız olacak.

Bilinmeli ki insanların içinde iken onları sevemezsiniz!

Yozlaşmış parti ve vakıflar,Kötü komşular,faydasız akrabalar,akılsız tanıdıklar,ahmak arkadaşlar derken,kişi kendine düşmanlar bulur,varlığından bile habersiz gruplara karşı nefret beseler ve nihayet kişi kendine sevemediği bir toplum,bir çevre inşaa eder.

İnsanı sevmenin tek yolu,insanlıktan beraat etmektir.
Azcık bile aklı olan kişi,bir yaşında herhangi bir çocuğun üzerine işemesini ciddiye almaz,güler geçer,gayesinden geri durmadığı gibi içindeki çocuk sevgisinide kaybetmez.

Zira üzerine işenen kişi YANİ KENDİSİ çocuk değildir. Yetişmiştir. Yetikişkindir.

İnsanlar,sevgi ile menfaati birbirine karıştırır.Ve aslında onlarda sadece menfaat vardır.

İnsan olmanın ötesine geçenlere sevgi yağmuru değer.

YETİŞMEK gerekiyor. Fırsat varken,yaşam size sunulmuş iken,rekabetten vazgeçip,objektif değerlendirmenize engel olan her şeyden arınmanız gerekiyor.

A.K