"Hamd, Âlemlerin Rabbi olan Allah'a aittir."1:2

"Hamd, Âlemlerin Rabbi olan Allah'a aittir."1:2

Ülke genelinde henüz anlaşılmayan bir ayettir.Çoğu kişi şükretmek zanneder. Kur'an da ise "Ham(i)d "esması şeklinde Rahmanın sıfatları olarak karşımıza çıkar.

Hamd etmek;Övgüye mazhar olan tüm işleyişi yaratanın Allah olduğunu bilmektir.Bu biliş şahitliği doğurursa, kul gerçekten hamd etmiş olur.

Geçmiş zamanda dört çocuk doğurduğunu ve büyüttüğünü düşünen anne şimdi ki zamanda hiç çocuk doğurmamış gibidir. Şimdi de ki insan,geçmişin kararları ve gayretleri neticesi ile yaşam da bulunur.

Şu an satırlarımı okuyan herkes geçmişinin ürünüdür. Ancak geçmiş zamanda ki tüm acılar,sıkıntılar,zorluklar şimdi de yaşayan için hayaldir,isimdir. Ve şimdi de yaşayan siz iken ,geçmiş de yaşayan siz değilsiniz.Siz geçmişin verdiği kararların sonucusunuz.

Nihayet son gün,ölüm anı ile artık başka bir yaşam boyutuna geçer insan.
Bu yerde yeni bir karar,yeni bir oluş,yeni bir şey görülmez. Son gün deki hali ne ise o hal ile sonsuza yelken açar. Bu değişim,gelişim sebebi ile dünya hayatı kıymetlidir.

Allah'ın malik oluşu geçmişinizi bu şekilde kuşatır.

Ve çok sevilen,gece uykuyu bölen,yemeyip yediren,içmeyip içiren, Allah'ın rahman sıfatının tecellisi olan Anne görülür. Kullar bunu bilmez,ancak anne sıfatını taşıyan kadın bunu bilir ve "Hamd, Âlemlerin Rabbi olan Allah'a aittir."1:2 derse muazzam bir hazineye erer. Çocuğun annesi sıfatı ile kulun ortağı olur. Hamd ettiği şeyi Allah, anneye bağışlar.

Sadece anne çocuk ilişkisinde değil,övgü fillerinin görüldüğü her yerde bu işler. Ancak en çok da aile bağlarında bunu gözlemleyebiliriz.

Allah'ın sıfatlarının her biri ona yaklaştıran bir adım gibidir. Hayat içinde okunulan her sıfat ,Allah'a götüren bir adımdır. Her adım öğrenilene göre insanlarda derinlik açar.

Ne mutlu "Hamd Allah'ındır" diyebilen anneye..

A.K.