Kötü gün için bir yere 200 lira saklamıştı

Kötü gün için bir yere 200 lira saklamıştı. Eli harcamaya varmıyordu. Çocuklar doğru düzgün yiyecek bulamıyor,sıkıntılar hiç bitmiyordu.Alacaklıların biri gelip biri giderken bile o bir yere sıkıştırdığı 200 lirayı yerinden çıkartamıyordu..

O sakladığı yerden çıkartamadığı gibi aklından da çıkartamıyordu.
Bir öğünü geçiştirirken bile o sakladığı 200 lirayı harcamıyor ve daha kötü günlerin geleceğini hesaba katarak,her türlü zorluğun ve çeşitli sorunların çözümü olarak 200 lirayı hatrına getirerek yaşamına devam ediyordu.

Son kalesi o 200 lira idi.
Oysa o 200 lira kişinin Allah'a sığınmasına engeldi.Ve ezeli düşmanın son kalesi idi.O kale aklından Allah'ı ve duayı aldı.O kale seni duadan uzak tuttu.

Ve korkularından beslenen kale daha fazla büyüyerek devleşti.Çeyrek altın oldu,cumhuriyet altını oldu,burma oldu bilezik oldu.

Nihayet ülke genelinde parasal değeri 250 Milyar euro olan altı bin ton altını yastık altına sakladık.Ne harcadık,ne infak ettik.

Yığdık.

"..Altın ve gümüşü yığıp da onları Allah yolunda harcamayanlar yok mu, işte onlara elem verici bir azabı müjdele!"9:34

A.K