İçimde depreşen firavunu gömmek için çöl arıyorum. 
Tüm arayışlar her an yeniden başlıyor.

Her an herkes oluyorum.

Makamların en şık ve lezzetlisi firavunluk. 
Salya sümük,göz yaşı içinde terk ediyorum orayı..
Bilseniz içim nasıl acıyor.

Ah şu İbrahimlik.

Her put kırmam da başka bir nemrut beni ateşe atıyor.
Tam kurtuldum derken,adım Yusuf oluyor,kendimi karanlık kuyularda buluyorum..

Ah şu ölüm dedikleri..

A.K