Vakıa süresinde aynen şöyle yazılır;

Vakıa süresinde aynen şöyle yazılır; 
"..Yeniden yaratmak üzere aranızda ölümü biz takdir ettik."

Yeni yaratılışla beraber gözünü açan insan yeryüzünü düz ve pürüzsüz görür.. Ufku görmeye engel hiç bir şey bulunmaz..

Cehennemin narı göğü kızıllaştırmıştır..
O gün herkes ve her şey diriltilir..

Herkesin hedefi mahşer alanıdır..

Ancak bu sınırsız uçsuz bucaksız yeryüzünde ,yeniden yaratılan şaşkın için arayış zamanı başlar..

Yüzbinlerce yıl sürecek bu arayış muazzam büyük bir hüsran olarak kendine döner..

Çevresine bakınır,susuzluktan mahvolmuştur.Açlık tüm dermanını kesmiştir. Yerden aç midesini susturmak için taşımsı,toprakımsı şeyleri yemeyi denediğinde midesi delinir.

Sürünmekten diz kapakları çürümüştür.

Ne ölür,ne yaşar..

Muazzam bir yalnızlık..

Bir karınca,bir kelebek,bir yaprak görmek için binlerce yıl yürümüş..

Yaratılışta ilk aklına gelen Anneyi arayarak geçen onbinlerce yıl..
Sonra babayı,eşini,çocuklarını,ailesini arayarak harcanan sayısız yıl..

Nihayet tükenmek bilmeyen bir büyük hüsran baş gösterir..

Bazıları evini arar,sarayını arar,arabasını,yazlığını,yığdığı altın ve gümüşü arar..

Yeniden yaratılışla beraber; ilk düşüncesi "SUBHAN ALLAH "olan ise bitmez ve tükenmez nimetleri içinde barındıran muhteşem günlerin ilkinine merhaba der..

Dünya ve Ahiretin en büyük makamı; Allah'ı sevmek ve O'nun tarafından sevilmektir..

A.K.