Çok kolay inanıyoruz

Çok kolay inanıyoruz. Sanki doğmadan önce birileri "inan" diye tembihler de bulunmuş gibi karşımıza çıkan her şeye iman ediyoruz..

Öyle ki çoğumuz inanmaktan bitkin düşüyor.

Nihayet Allah'a inanmaya sıra gelmiyor.

Az bilip çok iman eden ahmaklara dönüşüyoruz.

Kimi geleneklere,kimi atalarına,kimi alimlerine,kimi başkanlarına,kimi takımlarına teslim oluyor ve düdüğe dönüştürülüyor.

Düdüklerin yapabileceği tek şey,üfürükçülerini beklemektir.Daha iyi,daha gür ses yapma yarışıdır.

Nefese cevap vermeyen her düdük ya tamir bölümüne yahut geri dönüşüm merkezine götürülür.

Şüphe denen imanın direklerinden yoksun akıllar, efendileri tarafından düdük olduklarına ikna edildikleri için,ayrı bir ses beklemek düşünülemez.

Partilerin düdüklerinden tutunda cemaatlerin düdüklerine kadar,bu acınası insanları her yerde görürsünüz.

"..Düğümlere üfüren,(doğruyu yanlış,Yanlışı doğru,kolayı zor,zor'u kolay gösteren) üfürükçülerin şerlerinden,sabahın rabbine sığınıyorum" 113

A.K