Çağdaş metinlerin ortak fikri,insanlarda "ego" denen ikinci bir kişinin olduğudur.

Islam kültürü bu ikinciye "nefs" demiştir. Verilen isimler farklı manaları temsil ederek genelde anlam kargaşasına sebep olmuştur.

İnsanın yaratılışı bedensel değil,bilinçsel yöndedir. Ve bilinç her bilgi ile biraz daha netleşir,gelişir.
Öğrenme yolu ile bir yaratılış gerçekleşir.

Bu hal,beyinin fonksiyonlarını kaybetmesine kadar devam eder.Ki buna ölümü tatmak denir.

Ahşap bir ev yaratmak için toprağa gömdüğünüz fidan tohumları gelişse ve ağaç olsa bile yerinden sökülmediği sürece henüz ahşap ev yaratılmamıştır.

Ağaç,suyu değerlendirerek yarınların da biraz daha büyür.. Ancak dünyadından koparılan ağaç için büyüme sona erer.

Ahşap ev olacağını bir tohum nasıl anlasın? Bir fidan ise ağaç olup meyve vereceğim zanneder.HAKlıdır ancak eksiktir.

Ahşap evimiz (Insan)yaratılmadı. Ancak yaratılıyor.

Ego yani hayvanınız,şeytanınız,nefsiniz, her kültürün farklı bir isim verdiği içinizde ki canavar eğitim görmekte olan insan adayı iken onu terbiye eden,eğiten,öğreten Rabbıdır ki ego onu"BEN" zannetmektedir. Onun tüm özelliklerini sahiplenerek yaşama tutunur.

Ego için negatif tüm tanımlamalar yapılabilir. Ego yok olmaz değiştirilir. Rabbına yükseltilir. Rabbi ona "Allah ahlakı" dedikleri yaşam tarzını öğretir. Böylece ego rabbinin öğrettikleri ile yaşam kurar ve "BEN" e ulaşır. Ki bu noktada "Halife" kavramı konuşulabilir.

Biricik duası; "Rabbımız Ölmeden evvel sana ermeyi, sana ulaşmayı nasip et" olanlar için HAYırlı olsun.

A.K.